46) Og einmitt í sömu vikunni hafði rekið marflóétinn sel austur á Skógasandi; sumir sögðu raunar, að það hefði verið maður; enginn hafði eiginlega þorað að snerta við skrokknum, og svo hafði hann tekið út aftur…
Und in der gleichen Woche war ein von Flohkrebsen zerfressener Seehund im Osten in Skógasandur angespült worden, einige sagten, es sei ein Männchen gewesen, keiner hatte gewagt, den Körper richtig anzufassen, und so hatte man ihn wieder ins Wasser geworfen ...
47) Lögmaður hlustaði með dæmalausri þolinmæði á langan vaðal af þessu tagi, í von um, að eitthvað kynni að synda þar innan um, sem gefið gæti upplýsingar um það, sem hann var að grafast eftir.
Der lögmaður hörte sich mit endloser Geduld alle diesen Geschichten an, in der Hoffnung, etwas darin zu entdecken, das ihm Aufklärung darüber geben würde, was er suchte.
48) Hann spurði og spurði fram í það, sem fólkið sagði frá, en eftir allar spurningarnar var hann jafnnær um það, hvenær Hjalti hefði horfið af heimilinu.
Er fragte und fragte nach dem, was die Leute sagten, doch nach allen Fragen war er genauso schlau wie vorher und wußte immer noch nicht, wann Hjalti das Heim verlassen hatte.
49) Sinn miðaði það við hvern atburðinn, sem hann mundi þá best í svipinn, en helst mátti ráða af svörunum, að hann hefði horfið einhvern tíma fyrir mitt sumar.
Er redete sich ein, alles im Griff zu haben, und schloß am liebsten aus den Antworten, daß man ihn irgendwann vor Mittsommer gesehen hatte.
50) En hafði þá aldrei orðið vart við hann á Stóruborg eftir að hann hvarf?
Aber war er nie wieder auf Stóraborg gesehen worden, nachdem er verschwunden war?
51) Nei, aldrei, aldrei nokkurn tíma.
Nein, nie, nie, zu keiner Zeit.
52) Þó að jörðin hefði gleypt hann, gat hann ekki verið ósýnilegri.
Selbst wenn die Erde ihn verschluckt hätte, hätte er nicht unsichtbarer sein können.
53) Þar var meira að segja varla nokkur skapaður hlutur, sem á hann minnti, fremur en hann hefði aldrei verið til.
Es war, als hätte es ihn nie gegeben.
54) Smíðahúsið hans stóð alltaf lokað.
Sein Haus stand immer verschlossen da.
55) Smíðahúsið hans?
Sein Haus?
56) Hvar var það?
Wo war das?
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
5. 4. Að Hvammur og Fit – Nach Hvammur und Fit (44 - 48)
44) Ég efast ekki um, að þau séu gefin af einlægum hug . Ich bezweifle nicht, daß sie ehrliche Absichten haben. 45) En nú skuluð þið hérn...
-
67) Sumir héldu, að hann hefði komist í enska duggu; þær voru þar iðulega fram undan söndunum, og stundum fóru duggararnir í land og stálu f...
-
38) Nú voru það ekki einungis heimamenn hennar og landsetar, sem elskuðu hana og virtu, heldur öll sveitin . Jetzt waren es nicht nur die L...
-
Quelle: https://www.snerpa.is/net/roman/anna.htm Romeo und Julia im hohen Norden - die Liebesgeschichte der reichen isländischen Gutsbesit...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen