Posts

3. 1. Friður og gleði - Frieden und Freude (70 - 80)

70) Frestað gæti því orðið, en ekki hjá því komist. ??? 71) Slíkum áhyggjum vildi hún ekki hlaða á Hjalta, meðan hjá því yrði komist . Solchen Kummer wollte sie Hjalti nicht aufbürden, wie er ihn dann erleben würde. 72) Eitt kvöld sat Hjalti í svefnloftinu hjá henni og skar út rúmfjöl úr harðri og valinni rauðeik . Eines Abends saß Hjalti bei ihr im Schlafzimmer und schnitzte Bettlatten aus harter und erlesener Roteiche. 73) Börnin sváfu bæði, en Anna sat enn þá undir yngra barninu . Die Kinder schliefen beide, aber Anna saß noch bei dem jüngeren Kind. 74) "Lofaðu mér að sjá, hvernig þér gengur," mælti Anna . “Läßt du mich sehen, wie es dir ergeht”, sagte Anna. 75) "Ertu kominn langt?" “Bist du weit gekommen?” 76) Hjalti færði sig með fjölina til hennar og settist þar á kistil . Hjalti nahm die Bretter mit zu ihr und setzte sich auf eine Truhe. 77) "Mér gengur ósköp seint," sagði hann . “Es geht sehr langsam”, sagte er. 78) "

3. 1. Friður og gleði - Frieden und Freude (61 - 69)

61) Því að skurðarhagleikurinn var það, sem hann langaði mest til að iðka, og í þeirri hagleiksgrein tók hann brátt öllum öðrum fram . Die Schnitzkunst war das, was er am liebsten machte, und er zog sie allen anderen vor. 62) Hann var ætíð glaður og góður, einlægur og áhyggjulaus, hreinn og hlýr, eins og vorhiminn . Er war immer froh und gut, ehrlich und sorglos, rein und warm wie der Frühlingshimmel. 63) Hann elskaði Önnu og elskaði börnin af öllu hjarta sínu, og fyrir hana og þau vildi hann allt vinna . Er liebte Anna und die Kinder von ganzem Herzen und wollte alles für sie tun. 64) Og hann treysti Önnu og varpaði öllum áhyggjum sínum á hana . Und er vertraute Anna und vertraute ihr all seinen Kummer an. 65) Anna var líka sæl í ást sinni, en hún var þó ekki eins sæl . Anna war ebenso glücklich in ihrer Liebe, aber sie war nicht rundum glücklich. 66) Hún gleymdi sér ekki í sælunni á sama hátt og Hjalti . Sie vergaß sich nicht so in ihrem Glück wie Hjalti. 67) Ætíð

3. 1. Friður og gleði - Frieden und Freude (57 - 60)

57) Anna lét gera honum smíðahús við bæinn, þar sem hann gat stundað smíðar, þegar honum sýndist . Anna ließ ihm ein Haus in der Stadt bauen, wo er Kunstwerke schuf, wie es ihm gefiel. 58) Þar smíðaði hann marga fagra og fáséna gripi, bæði fyrir hennar bú og annarra . Dort schuf er viele schöne und seltene Sachen, sowohl für ihr Zuhause als auch für andere. 59) Búið á Stóruborg smáyngdist upp í höndunum á honum . Das Zuhause in Stóraborg verjüngte sich ein wenig unter seinen Händen. 60) En margsinnis tók hann kærustu smíðisgripina sína inn með sér á kvöldin og sat með þá í svefnlofti Önnu. Und manchmal nahm er seine liebsten Sachen abends mit und saß damit in Annas Schlafzimmer.

3. 1. Friður og gleði - Frieden und Freude (56)

56) Jafnframt lagði hann stund á hagleik . Außerdem widmete er sich der Kunst.

3. 1. Friður og gleði - Frieden und Freude (51 - 55)

51) Hann dró upphafsstafi framan í kapítula handritanna með frábærum smekk og hugvitssemi, og allur frágangur á handritum hans var hinn prýðilegasti . Er gestaltete die Anfangsbuchstaben der Kapitel besonders schön, und seine Handschrift war tadellos. 52) Flestar þessar bækur voru hetjusögur fornaldarinnar . Die meisten dieser Bücher waren Heldensagen aus früheren Zeiten. 53) Þær urðu honum sá heimur, sem hugur hans reikaði langoftast í . Sie wurden seine Welt, in der sich seine Gedanken oft und lange aufhielten. 54) Þar fann hann þá menn, sem hann feginn vildi líkjast . Da fand er Männer, denen er gleichen wollte. 55) Og þar fann hann konur, sem Önnu svipaði mikið til, - konur, sem elskuðu fram í dauðann, konur, sem ríktu eins og drottningar, konur, sem ekki létu hlut sinn fyrir neinum . Und dort fand er Frauen, die Anna ähnelten, Frauen, die liebten bis zum Tod, Frauen, die herrschten wie Königinnen, Frauen, die sich ihr Teil nicht nehmen ließen.

3. 1. Friður og gleði - Frieden und Freude (49 - 50)

49) Hann hélt að vísu við íþróttum sínum, en lagði jafnframt stund á aðrar nýjar . Er widmete sich voller Eifer seiner Arbeit und lernte ständig Neues. 50) Hann var orðinn manna best skrifandi og skrifaði upp gamlar bækur, sumar á kálfskinn, eins og gert hafði verið í gamla daga, en sumar á pappír, sem nú var óðum að ryðja sér til rúms. Er war der Mann geworden, der am besten schrieb, und schrieb alte Bücher ab, im Sommer auf Kalbsleder, so wie es in den alten Tagen üblich gewesen war, im Sommer auf Papier, dessen Gebrauch gerade üblich wurde.

3. 1. Friður og gleði - Frieden und Freude (47 - 48)

47) Nú voru þeir dagar löngu liðnir, að hann hefði yndi af að storka heimilisfólkinu eða hreykja sér af dálæti húsmóðurinnar . Nun waren die Tage lange verflogen, in denen er sich damit amüsiert hatte, die Hausbewohner zu ärgern oder mit der Gunst der Hausherrin zu prahlen. 48) Nú var hann ljós á heimilinu . Jetzt war er das Licht im Heim.