Samstag, 4. Januar 2025

4. 3. Hellirinn - Die Höhle (160 - 167)

160) Það lá við, að hana svimaði að lita yfir sléttlendið úr þessari hæð, en fögur var útsýnin suður yfir engjar og sanda, fjörur og ósa, út á sjóinn og Vestmannaeyjar.
Das lag daran, daß ihr schwindelte, als sie aus dieser Höhe über das Flachland schaute, und es war eine schöne Aussicht nach Süden über Wiesen und Sand, die Fjorde und die Wellen, hinaus aufs Meer und die Vestmannaeyjar-Inseln.

161) Mikill og fagur sólskinssvipur var yfir þessari miklu víðáttu.
Gewaltiger und schöner Sonnenschein war über dieser Vielfalt ausgegossen.

162) Hellirinn var ekki stór um sig, tveir eða þrír faðmar á vídd, og ekki hærri en svo, að seilast mátti upp í hvelfinguna.
Die Höhle an sich war nicht groß, zwei oder drei Klafter breit, und gerade so hoch, daß man sich ganz aufrichten konnte.

163) En hann var dásamlegt náttúrusmíði.
Aber sie war wunderbar von der Natur geschaffen.

164) Blágrýtisveggirnir voru sem höggnir af manna höndum.
Die Basaltwände waren wie von vielen Händen gemeißelt.

165) Gólfið var hált og slétt, og hallaði því ofurlítið fram.
Der Boden war glatt und glitschig und fiel ein bißchen schräg ab.

166) Á því voru upphleyptar rósir, sem náttúran hafði af blindri hlýðni við einhverja duttlunga sína grafið þar.
Auf ihm waren erhabene Rosen, die die Natur in ihrem blinden Gehorsam gegenüber jeder Laune dort eingegraben hatte.

167) Innst í hellinum öðrum megin var skot, sem ágætlega var fallið fyrir svefnklefa.
Im Innern der Höhle befand sich auf der einen Seite eine Nische, die ausgezeichnet als Schlafkoje geeignet war.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

5. 4. Að Hvammur og Fit – Nach Hvammur und Fit (44 - 48)

44) Ég efast ekki um, að þau séu gefin af einlægum hug . Ich bezweifle nicht, daß sie ehrliche Absichten haben. 45) En nú skuluð þið hérn...