Sonntag, 2. Februar 2025

5. 2. Eftirleitir - Die Suche (10 - 23)

10) Önnur frá Dal.
Die zweite aus Dalur.

11) Þar var fólkið prýðilega inni í fyrirætlunum lögmanns, einnig þeim, sem leynt áttu að fara.
Dort war die Bevölkerung bestens in die Pläne des lögmaður eingeweiht, auch in die, die geheim bleiben sollten.

12) Þaðan fékk Anna njósnina tveim dögum áður en bróðir hennar kom.
Daher bekam Anna die Nachricht zwei Tage, bevor ihr Bruder kam.

13) Hina fékk hún frá Fit.
Sie bekam sie aus Fit.

14) Boðberinn frá Dal hafði verið látinn fara um hjá Steini í heimleiðinni og vara hann við.
Der Bote aus Dalur war bei Steinn gewesen und hatte ihn gewarnt.

15) Og Steinn var vel vakandi, þegar flokkurinn kom.
Und Steinn war hellwach, als die Schar kam.

16) Þá var mjög tekið að rökkva, og Steinn gekk á móti flokknum út undir vaðið á fljótinu, til þess að vera viss um, hverjir þar færu.
Dann begann es zu dämmern, und Steinn ging der Schar entgegen hinaus unter die Furt des Flusses, um sicherzugehen, welche Leute da kamen.

18) Hann lötraði í hægðum sínum og lét hund fylgja sér, eins og hann væri að gá að fénaði.
Er schlenderte ihnen in aller Ruhe entgegen und nahm seinen Hund mit, als würde er zu seinem Vieh gehen.

19) Hann stóð á götubakkanum, þegar sveitin reið fram hjá, taldi mennina og aðgætti hvern mann vandlega.
Er stand am Straßenrand, als die Truppe heranritt, zählte die Männer und musterte jeden genau.

20) Hann sá vel, að þeir voru allir talsvert ölvaðir.
Er sah nur zu gut, daß sie alle ziemlich betrunken waren.

21) Lögmaður og sveinar hans litu fyrirlitlega á þetta kotungskvikindi, sem glápti eins og álfur á dýrð þeirra, og þá blóðlangaði til að láta keyrisólarnar sveiflast um hausinn á honum, til þess að festa honum betur í minni höfðingjareiðina.
Der lögmaður und seine Leute schauten verächtlich auf diesen armen Bauern, den sie kaum als Menschen betrachteten, der wie ein Elf auf ihre Pracht starrte, und sie sehnten sich danach, ihm ihre Gerten auf den Kopf zu schlagen, um ihm einen Denkzettel zu verpassen.

22) Steinn var dæmalaust auðmjúkur, meðan þeir riðu fram hjá, en glotti svo kindarlega á eftir þeim.
Steinn war sehr demütig, als sie auf ihn zuritten, aber hinterher grinste er ihnen nach.

23) Og þegar þeir voru riðnir á hvarf austur með fjöllunum, henti hann sér á Brún Hjalta og reið aðra leið, þar til hann var kominn fram hjá þeim, án þess þeir yrðu hans varir.
Und als sie östlich hinter dem Berg verschwunden waren, holte er sich Hjaltis Brún und ritt in die andere Richtung, ohne daß sie ihn bemerkten.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

5. 4. Að Hvammur og Fit – Nach Hvammur und Fit (44 - 48)

44) Ég efast ekki um, að þau séu gefin af einlægum hug . Ich bezweifle nicht, daß sie ehrliche Absichten haben. 45) En nú skuluð þið hérn...